Δε γνωρίζω γιατί έκανα αυτό το κλικ. Αυτή τη φωτογραφία. Ίσως τυχαία. Τις περισσότερες φορές "βλέπω" μια "σπαρακτική" μοναξιά (του φωτογράφου) που πάντα μα πάντα θέλει να δει και μια ομορφιά παράλληλα, εντέχνως συγκεκαλυμμένη.
Δεν είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν πως ο χρόνος γιατρεύει κάθε πόνο. Προσωπικά κάποιες δικές μου απώλειες, απουσίες στον ουρανό πια ή πάνω στη γη, με τον καιρό αποδείχθηκαν πιο βαριές, πιο σημαντικές, πιο δύσκολες.
Our Heritage · Armand Amar feat. Gülay Hacer Toruk, Herve Teboul & Julien Carton · Armand Amar · Gülay Hacer Toruk · Herve Teboul · Julien Carton
Mediterranean (Original Soundtrack)
Ω εσύ ύπαρξη
τη δική μου έκανες πάλι νοητή˙
ομορφιά μου
Κι ας ξέρω
από την αρχή ακόμα, ετούτο τον θάνατο
τον...
Δεν είναι εύκολο να γράψει κανείς κάτι για μία φωτογραφία πόσο μάλλον όταν αυτή είναι για τον δημιουργό "ιδιαίτερη".
Και δεν θα γράψω τίποτα παρά μόνο πως καλό είναι να μην "τραβάμε" ό,τι...
Δες το χρόνο... πώς κυλάει, από τη μια στιγμή στην άλλη.
«Έτσι κι αλλιώς, η καλλιτεχνική δημιουργία δεν υπόκειται σε καθιερωμένους στον χρόνο απόλυτους νόμους και κανόνες. Επειδή η καλλιτεχνική δημιουργία σχετίζεται με τον γενικότερο σκοπό της γνώσης του ανθρώπου και κυριαρχίας του στον κόσμο, έχει άπειρες πτυχές....
Προσμονή για αντιπαροχή σε τούτη τη στιγμή που αφέθηκε στον φακό του φωτογράφου.
Μα άλλο είδα: Ίσως τη σύγχρονη ύπαρξη (του ανθρώπου) που ικετεύει (με αγωνία;). Κάλεσμα σε μία επιστροφή, ίσως σε μία "αθώα"...
